Kilka osób, w tym niestety  noszące tytuły profesorskie, lub  piastujące ważne funkcje publiczne (obecnie lub w przeszłości) zrezygnowało z pracy w Narodowej Radzie Rozwoju przy Prezydencie Andrzeju Dudzie protestując w tej formie  przeciwko podpisaniu przez   p. Prezydenta ustawy o Państwowej Komisji do spraw badania wpływów rosyjskich na bezpieczeństwo wewnętrzne Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2007-2022. Ponieważ miałem zaszczyt być członkiem ww. Rady w poprzedniej kadencji Prezydenta Andrzeja Dudy   i zostałem zaproszony do kontynuowania tej pracy w obecnej, pozwalam sobie na podzielenie się kilkoma uwagami w sprawie powyższej  decyzji.  Przyjmując z rąk  Prezydenta to zaszczytne wyróżnienie traktowałem je  nie tylko jako  dowód zaufania, ale przede wszystkim jako miejsce pracy  mającej  służyć   dobru wspólnemu.   Niestety odnoszę wrażenie, że rezygnujący wchodząc w buty moralizatorów, publicznych krytyków, a częściowo  również polityków, potraktowali powierzoną im  funkcję jako trampolinę do robienia osobistej   kariery.  Ta sytuacja potwierdza opinię, że w polskim życiu publicznym często następuje pomylenie ról, co zdecydowanie źle służy budowaniu demokratycznego ładu.  Jednocześnie zwracam uwagę, że nikt nikogo do uczestnictwa w Narodowej Radzie Rozwoju nie zmuszał. Skoro zdecydowaliśmy się w jej pracach uczestniczyć obowiązuje wg. mnie  lojalność  w stosunku do zapraszającego (szczególnie jeśli jest to Pierwszy Obywatel Rzeczypospolitej), a nie  wykorzystywanie tej sytuacji do promowania własnej osoby.

Wojciech Starzyński                                                                                                                                                   Prezes Zarządu Fundacji „Rodzice Szkole”                                                                                        członek NRR do spraw Rodziny, Edukacji i Wychowania przy Prezydencie Andrzeju Dudzie

0