Szanowni Państwo,

prace nad nowelizacją ustawy Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw wywołały wiele emocji, sprzecznych opinii, a także często niezbyt starannych i bezstronnych relacji dziennikarskich  z obrad sejmowych Komisji: Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Obrony Narodowej, które powyższą nowelizacją zajmowały się w dniu 4 stycznia br.

Uwzględniając fakt, że edukacja młodego pokolenia bezpośrednio dotyczy kilku milionów uczniów, kilkuset tysięcy nauczycieli i pracowników administracji oświatowej (w tym licznych pracowników samorządów terytorialnych) oraz wielu milionów rodziców emocje i różnorodność opinii dotyczących proponowanych rozwiązań są rzeczą naturalną. Głęboko wierzę, że będą one impulsem do poprawy stanu polskiej oświaty, a nie, jak twierdzą niektóre środowiska, do jej degradacji. Poniżej przedstawiam główne tezy mojego wystąpienia w powyższych sprawach w trakcie obrad ww. Komisji.

1. Państwo ma prawo, a nawet obowiązek prowadzenia polityki oświatowej polegającej m.in. na promowaniu pewnego systemu wartości i ładu społecznego.

2. W tworzeniu i propagowaniu tak rozumianej polityki oświatowej powinny uczestniczyć wszystkie organy władzy publicznej (zarówno centralne, jak i lokalne – samorządowe) oraz różne środowiska obywatelskie. W tym wszyscy uczestnicy procesu edukacji młodego pokolenia.

3. Realizacji powyższej filozofii (powyższych zasad) będą w znacznej mierze sprzyjać rozwiązania proponowane w przedstawianej nowelizacji.

4. W opinii Fundacji „Rodzice Szkole”poszerzają one możliwość decydowania o wartościach wychowawczych promowanych na terenie szkoły przez indywidualnych rodziców uczniów. Jednocześnie umożliwiają wyrażenie tej opinii w oparciu o staranne i obszerne informacje, które z mocy prawa muszą być przekazane rodzicom przez dyrektorów szkół.

5. Żałujemy, że w ślad za umocnieniem roli indywidualnych rodziców ustawa nie wychodzi naprzeciw wielokrotnie zgłaszanym przez środowiska skupione wokół Fundacji „Rodzice Szkole” rozwiązaniom, wzmacniającym i porządkującym rolę rad rodziców (jako ważnego organu szkoły reprezentującego wszystkich rodziców uczniów danej szkoły). Liczymy jednak, że zgodnie z deklaracją Ministra Edukacji i Nauki wkrótce do tego tematu powrócimy w trakcie prac nad całościowym uporządkowaniem prawa oświatowego w zakresie miejsca i roli rodziców w polskim systemie edukacji.

6. Na zakończenie chciałbym zwrócić uwagę na dwie sprawy:

– wbrew różnym opiniom nie dostrzegam w proponowanych rozwiązaniach jakichkolwiek elementów cenzury, wręcz przeciwnie, uważam że zmierzają one do poszerzenia decyzji o wartościach wychowawczych promowanych na terenie szkoły o opinię rodziców.

– warto pamiętać, że na przestrzeni ostatnich 30 lat wszystkie regulacje prawne gwarantujące rodzicom możliwość wpływania na szkoły ich dzieci były wprowadzone przez ugrupowania konserwatywno-prawicowe i że zawsze środowiska liberalno-lewicowe tym rozwiązaniom się sprzeciwiały, dając temu wyraz w trakcie głosowań w Sejmie RP.

Uwzględniając dzisiejszą dyskusję z przyjemnością obserwuję zmianę stanowiska opozycji w powyższych sprawach i oczekuję na realne, a nie tylko deklaratywne, wspieranie rodziców w zagwarantowaniu im należnego miejsca w szkole.

                                                   Wojciech Starzyński

Prezes Fundacji ” Rodzice Szkole”