Państwo to my

W związku z wojną na Ukrainie w licznych mediach pojawia się ze strony dziennikarzy pytanie (często z ukrytą tezą): Co, w sprawach związanych z sytuacją na Ukrainie, a szczególnie z ponad 1,5 milionową falą uchodźców, robi polskie państwo?

Tak postawione pytanie świadczy, że większość dziennikarzy nie rozumie czym jest państwo i nie rozróżnia władzy centralnej (rządu) od pojęcia państwa. Niestety z przykrością należy odnotować, że podobną niewiedzą wyróżnia się znaczna część polityków, którzy zależnie od opcji politycznej w swoich wypowiedziach ograniczają się bądź do obrony działań rządu, bądź do jego zdecydowanej krytyki. Obu stronom takiej narracji nie przychodzi do głowy, że państwo to nie tylko organy władzy centralnej, ale również, a może nawet przede wszystkim tysiące samorządów terytorialnych i zawodowych, dziesiątki tysięcy organizacji pozarządowych i miliony jego mieszkańców. Im wszystkim należy się uznanie i podziękowanie, im wszystkim należy się wyraźne wskazanie, że są częścią polskiego państwa.

Dramatyczna sytuacja, z którą musimy się zmierzyć i w której wymienione powyżej struktury polskiego państwa zdają swój ludzki egzamin zachęca do zmiany narracji tzw. elit, przez dziesiątki lat niedostrzegających i próbujących wyeliminować z publicznego dyskursu szarych obywateli, będących solą tej ziemi i niejednokrotnie wykazujących więcej rozsądku oraz troski o przyszłość kraju niż syci i zadufani w swoją mądrość celebryci. Zachęcam do chwili refleksji, uderzenia się w piersi i przypomnienia sobie, że to do Was Juliusz Słowacki kierował słowa: … niech […] przed narodem niosą oświaty kaganiec.

Wojciech Starzyński

Prezes Zarządu Fundacji „Rodzice Szkole”

Warszawa, 14 III 2022 r.