Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele,

przed 39 laty, 31 sierpnia 1980 roku, byliśmy razem (mimo braku internetu, telefonów komórkowych i prawdziwej demokracji).  Warto się zastanawiać i ciągle ponawiać pytania: co nas połączyło?,  co spowodowało, że dziś z tej wspólnoty tak niewiele pozostało? Warto również ciągle próbować tej wspólnoty poszukiwać i mozolnie ją budować. To obowiązek  każdego,  kto mieni się Polakiem.

Kiedyś napisałem wiersz, dedykowany tamtemu pokoleniu

Bezimienni

Żołnierzom  Solidarności

Jedni za skrawek wolności

umierali w łagrach Sybiru

ginęli w celach Rakowieckiej i Rawicza

padali pod pałkami zomowców i ubeków

Inni za świstek brudnego aktu lojalności

sprzedawali prawdę i przyjaciół

kłaniali się szpiclom katom tchórzom

mordercom naszych nadziei

Przeglądam archiwa śledzę ich losy

ci pierwsi w starych połatanych jesionkach stoją z tyłu

ci drudzy w lśniących limuzynach mkną ku przyszłości

Pamiętajmy dziś o tych w połatanych jesionkach; podziękujmy Im i nie zapominajmy, że to  dzięki Nim żyjemy w wolnej  Polsce .

Wojciech  Starzyński
Prezes Zarządu Fundacji „Rodzice Szkole”

Warszawa 31  sierpnia 2019 r.